ฎีกาเด่นรายวันโดยที่ปรึกษา ดร.วิเชียร ชุบไธสง นายกสภาทนายความ …
3721.เอาทรัพย์ไปโดยวิสาสะ ไม่เป็นความผิดฐานลักทรัพย์
คำพิพากษาฎีกาที่ 4317/2567 (เล่ม 11 หน้า 2589) จำเลยเอาถังใส่น้ำสเตนเลสและตู้เย็นของผู้เสียหายไปเป็นการกระทำด้วยวิสาสะ เพราะจำเลยเข้าใจโดยสุจริตว่ามีสิทธิที่จะเอาไปได้ ทั้งสาเหตุที่ผู้เสียหายร้องทุกข์ให้ดำเนินคดีแก่จำเลยเนื่องจากโกรธที่จำเลยเอาสุนัขไป เช่นนี้กรณียังมีข้อสงสัยว่าเหตุที่ผู้เสียหายไม่ได้ติดใจเรื่องที่จำเลยเอาถังใส่น้ำสเตนเลสกับตู้เย็นไปตั้งแต่แรกอาจเป็นเพราะผู้เสียหายตั้งใจจะยกให้แก่จำเลย ทำให้จำเลยเข้าใจว่าผู้เสียหายยกถังใส่น้ำสเตนเลสและตู้เย็นให้แก่จำเลย พยานหลักฐานโจทก์ไม่เพียงพอให้รับฟังได้โดยปราศจากข้อสงสัยว่าจำเลยเอาถังใส่น้ำสเตนเลสและตู้เย็นของผู้เสียหายไปโดยมีเจตนาทุจริต จำเลยไม่มีความผิดฐานลักทรัพย์
แม้ศาลอุทธรณ์ภาค 7 พิพากษายกฟ้องคดีส่วนอาญาว่าจำเลยไม่ได้กระทำความผิดฐานลักทรัพย์เนื่องจากขาดเจตนาทุจริต แต่ศาลอุทธรณ์ภาค 7 ต้องวินิจฉัยคดีส่วนแพ่งตามบทบัญญัติแห่ง ป.วิ.อ. มาตรา 47 ต่อไป การที่ศาลอุทธรณ์ภาค 7 ไม่ได้มีคำวินิจฉัยในเรื่องคำขอให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์ของโจทก์เป็นการไม่ชอบด้วย ป.วิ.อ. มาตรา 186(9) ประกอบมาตรา 215
(หมายเหตุ 1 คำว่า “โดยทุจริต” ตาม ป.อ. มาตรา 1(1) เป็นเจตนาพิเศษอันเป็นองค์ประกอบของความผิดประการหนึ่งที่ผู้กระทำความผิดฐานลักทรัพย์จะต้องมี แม้ผู้กระทำจะมีเจตนาเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปซึ่งเป็นเจตนาตาม ป.อ. มาตรา 59 แต่หากขาดเจตนาทุจริต การกระทำของผู้นั้นย่อมไม่เป็นความผิดฐานลักทรัพย์
2 คดีนี้ในทางพิจารณาได้ความว่า นาย อ. บุตรผู้เสียหายและประจักษ์พยานโจทก์เบิกความว่า ก่อนที่จำเลยจะเอาไปซึ่งทรัพย์ดังกล่าวได้แจ้งแก่พยานว่า ผู้เสียหายยกทรัพย์ดังกล่าวให้แก่จำเลยแล้ว
3 คดีนี้ผู้เสียหายเบิกความยืนยันว่าไม่ได้ยกทรัพย์ดังกล่าวให้แก่จำเลย จำเลยจึงไม่มีสิทธิตามกฎหมายที่จะเอาทรัพย์ของผู้เสียหายไป และมีหน้าที่ต้องคืนหรือใช้ราคาทรัพย์ดังกล่าวแก่ผู้เสียหาย)
(หลักกฎหมาย ป.อ. มาตรา 1(1) , 334 ป.วิ.อ.มาตรา 47 , 186 , 227)
นายผดุงศักดิ์ จันเดชชนะวงศ์ ที่ปรึกษานายกสภาทนายความ กรรมการสภาทนายความจังหวัดนครราชสีมา และกรรมการสภาทนายความภาค 3 ปีบริหาร 2565-2568 โทร.081-9663849